Le texte français
In het begin van dit seizoen hebben de clubs van de eerste afdeling, buiten de 2 Naamse clubs gerekend, geopteerd voor een elite van 12 clubs in 2005-2006. Als individuele argumenten legitiem kunnen lijken, draagt het niet bij aan de waarde van het Belgische dames basketbal in het algemeen. Men moet realistisch blijven: er zijn niet genoeg speelsters die in staat zijn de kern van 12 clubs samen te stellen, zelfs 11 als we Dexia Namur die voor buitenlandse speelsters opteert, buiten beschouwing laten. Tien clubs binnen de elite is een strict maximum. Het probleem situeert zich niet enkel in het aantal speelsters die bekwaam zijn om in de elite te evolueren. Om slechts enkele voorbeelden te citeren: Doornik dat meer dan één keer gespeeld heeft met 6 speelsters gedurende de tweede fase en St Katelijne Waver die haar laatste wedstrijd met 8 speelt, of Spirou bijna altijd geconfronteerd met een speelstersprobleem. Dit stemt tot nadenken. De blessures en de afwezigheden ten gevolge van studie of werk, zijn onvermijdelijke gegevens en verre van uitzonderlijk. Beeld u zich vooral in op welke manier de trainingen verlopen met een dergelijk verminderd effectief. Hoeveel clubs kunnen zich veroorloven 3 kwalitatieve trainingen te geven met een onvoldoende aantal speelsters? Men kan ze op één hand tellen. Onmogelijk om 5 tegen 5 te spelen op een goed niveau of zelfs helemaal niet. Niemand evolueert, gaat vooruit. We hebben niet genoeg handen om de clubs te tellen die de handdoek hebben moeten werpen omdat de kloof tussen hen en de elite te groot is. En ook de clubs die de competitie in tweede afdeling, eerste landelijke genoemd, vervalsen. De wens om niet te willen stijgen primeert op het sportive resultaat. Er zijn zelfs clubs die forfait geven aan het einde van de competitie. Zodus jawel, 10 clubs is een groot maximum!!!
De nationale kadetten
Er is genoeg plaats voor jonge talentrijke speelsters die bekwaam zijn om in eerste nationale te evolueren. Maar om ze dan verloren te laten gaan, dat dient tot niets. Plaats aan opleiding, werk en competitie. Wat een verontwaardiging om de competitie voor beloften te hebben geschrapt!
Deerlijk en Gent hebben vorig seizoen om deze reden er de brui aan gegeven. Is het zo belastend om zich met de vorming van jongeren bezig te houden? Laten we niet het voorbeeld geven van de eerste club van het land die deze rol niet op zich neemt! Bestaat er geen waardige reden om een nationale jeugdcompetitie herop te starten? We zijn akkoord dat een jonge, talentrijke speelster al bij de dames zal spelen. Laten we dan kadetten nemen. De club die in eerste nationale wil spelen moet de vorming van nationale kadetten garanderen. Het is bijna een verplichting ! We zijn akkoord dat enkele clubs deze role al zeer goed vervullen!
Een plaats, een promotie
Andere kleinigheden bestaan om het Belgische Dames basketbal te promoveren. Waarom de eerste speeldag van de competitie niet in één enkele zaal te laten spelen. In Vlaanderen of in Wallonië? Naar de duivel ermee! Dat komt goed uit met een elite van 10 clubs volgend seizoen. Er zijn 6 waalse en 4 vlaamse clubs. Drie wedstrijden zaterdag in Wallonië, 2 wedstrijden zondag in vlaanderen, of omgekeerd. Laten we de kadetten niet vergeten.... Er bestaat niet beter voor een minderwaarige sport wat betreft reclame en mediatisering !
Een Trofee “BNT dames”
De clubs klagen over de dominantie van Dexia op de competitie. De Naamse club heeft gelijk. Het is niet aan hen om achteruit te gaan, maar aan de anderen om vooruit te gaan. Met het akkoord van de Begische kampioen, bezig met de Euroligue, waarom geen Liga beker of een BNT damesbeker stichten? De clubs hebben niet getwijfeld zich uit te spreken voor een vertrek van Dexia namur naar de Franse competitie. Dit zou op dit ogenblik in de actuele naamse structuur niet mogelijk zijn. Zodus een formule van 9 resterende clubs voor één Belgische Trofee. Een goede zaak voor de winnaar, de sponsors en de belangstelling. Wie zijn heden de bestuursleden die klaar zijn en willen investeren in een tweede plaats? De vraag stellen, is ze beantwoorden. De clubs dienen logisch te zijn. Een finale naar “de best of five”? Dexia is al onverslaanbaar in één match. Dus stel u voor: een club die drie wedstrijden moeten winnen om de titel te behalen en een verrassing te creëren. Dexia Namen is het slachtoffer van zijn succes. Heden ten dage is het in de mode. Bijvoorbeeld Michael Schumacher en Ferrari die samen goed varen, probeert men met halstarrigheid van hun eerste plaats te verdrijven.
De initiatieven van de sportscholen te Merksem (VBL) en te Jambes (AWBB) mogen niet zonder vervolg blijven. Het talent bij onze jeugd is daar. Dat is zeker. Maar die talenten die aankomen in eerste nationale gaan niet meer vooruit! Het is de hoogste tijd om over competitie te spreken en niet meer over sport voor allen. Anderen zullen hier zich wel over ontfermen. AUB mijnheren, denk aan de toekomst van het Belgische vrouwen basketbal. Ze is de moeite waard! Het is niet enkel kwestie van middelen, maar meer een kwestie van mentaliteit. ....Cultivons la victoire !
In het begin van dit seizoen hebben de clubs van de eerste afdeling, buiten de 2 Naamse clubs gerekend, geopteerd voor een elite van 12 clubs in 2005-2006. Als individuele argumenten legitiem kunnen lijken, draagt het niet bij aan de waarde van het Belgische dames basketbal in het algemeen. Men moet realistisch blijven: er zijn niet genoeg speelsters die in staat zijn de kern van 12 clubs samen te stellen, zelfs 11 als we Dexia Namur die voor buitenlandse speelsters opteert, buiten beschouwing laten. Tien clubs binnen de elite is een strict maximum. Het probleem situeert zich niet enkel in het aantal speelsters die bekwaam zijn om in de elite te evolueren. Om slechts enkele voorbeelden te citeren: Doornik dat meer dan één keer gespeeld heeft met 6 speelsters gedurende de tweede fase en St Katelijne Waver die haar laatste wedstrijd met 8 speelt, of Spirou bijna altijd geconfronteerd met een speelstersprobleem. Dit stemt tot nadenken. De blessures en de afwezigheden ten gevolge van studie of werk, zijn onvermijdelijke gegevens en verre van uitzonderlijk. Beeld u zich vooral in op welke manier de trainingen verlopen met een dergelijk verminderd effectief. Hoeveel clubs kunnen zich veroorloven 3 kwalitatieve trainingen te geven met een onvoldoende aantal speelsters? Men kan ze op één hand tellen. Onmogelijk om 5 tegen 5 te spelen op een goed niveau of zelfs helemaal niet. Niemand evolueert, gaat vooruit. We hebben niet genoeg handen om de clubs te tellen die de handdoek hebben moeten werpen omdat de kloof tussen hen en de elite te groot is. En ook de clubs die de competitie in tweede afdeling, eerste landelijke genoemd, vervalsen. De wens om niet te willen stijgen primeert op het sportive resultaat. Er zijn zelfs clubs die forfait geven aan het einde van de competitie. Zodus jawel, 10 clubs is een groot maximum!!!
De nationale kadetten
Er is genoeg plaats voor jonge talentrijke speelsters die bekwaam zijn om in eerste nationale te evolueren. Maar om ze dan verloren te laten gaan, dat dient tot niets. Plaats aan opleiding, werk en competitie. Wat een verontwaardiging om de competitie voor beloften te hebben geschrapt!
Deerlijk en Gent hebben vorig seizoen om deze reden er de brui aan gegeven. Is het zo belastend om zich met de vorming van jongeren bezig te houden? Laten we niet het voorbeeld geven van de eerste club van het land die deze rol niet op zich neemt! Bestaat er geen waardige reden om een nationale jeugdcompetitie herop te starten? We zijn akkoord dat een jonge, talentrijke speelster al bij de dames zal spelen. Laten we dan kadetten nemen. De club die in eerste nationale wil spelen moet de vorming van nationale kadetten garanderen. Het is bijna een verplichting ! We zijn akkoord dat enkele clubs deze role al zeer goed vervullen!
Een plaats, een promotie
Andere kleinigheden bestaan om het Belgische Dames basketbal te promoveren. Waarom de eerste speeldag van de competitie niet in één enkele zaal te laten spelen. In Vlaanderen of in Wallonië? Naar de duivel ermee! Dat komt goed uit met een elite van 10 clubs volgend seizoen. Er zijn 6 waalse en 4 vlaamse clubs. Drie wedstrijden zaterdag in Wallonië, 2 wedstrijden zondag in vlaanderen, of omgekeerd. Laten we de kadetten niet vergeten.... Er bestaat niet beter voor een minderwaarige sport wat betreft reclame en mediatisering !
Een Trofee “BNT dames”
De clubs klagen over de dominantie van Dexia op de competitie. De Naamse club heeft gelijk. Het is niet aan hen om achteruit te gaan, maar aan de anderen om vooruit te gaan. Met het akkoord van de Begische kampioen, bezig met de Euroligue, waarom geen Liga beker of een BNT damesbeker stichten? De clubs hebben niet getwijfeld zich uit te spreken voor een vertrek van Dexia namur naar de Franse competitie. Dit zou op dit ogenblik in de actuele naamse structuur niet mogelijk zijn. Zodus een formule van 9 resterende clubs voor één Belgische Trofee. Een goede zaak voor de winnaar, de sponsors en de belangstelling. Wie zijn heden de bestuursleden die klaar zijn en willen investeren in een tweede plaats? De vraag stellen, is ze beantwoorden. De clubs dienen logisch te zijn. Een finale naar “de best of five”? Dexia is al onverslaanbaar in één match. Dus stel u voor: een club die drie wedstrijden moeten winnen om de titel te behalen en een verrassing te creëren. Dexia Namen is het slachtoffer van zijn succes. Heden ten dage is het in de mode. Bijvoorbeeld Michael Schumacher en Ferrari die samen goed varen, probeert men met halstarrigheid van hun eerste plaats te verdrijven.
De initiatieven van de sportscholen te Merksem (VBL) en te Jambes (AWBB) mogen niet zonder vervolg blijven. Het talent bij onze jeugd is daar. Dat is zeker. Maar die talenten die aankomen in eerste nationale gaan niet meer vooruit! Het is de hoogste tijd om over competitie te spreken en niet meer over sport voor allen. Anderen zullen hier zich wel over ontfermen. AUB mijnheren, denk aan de toekomst van het Belgische vrouwen basketbal. Ze is de moeite waard! Het is niet enkel kwestie van middelen, maar meer een kwestie van mentaliteit. ....Cultivons la victoire !